|
Pierwsza osoba liczby pojedynczej, Murakami Haruki
Muza, 2020
Nowy zbiór opowiadań Harukiego Murakamiego. Tajemnicza płyta
Charliego Parkera, małpa mówiąca ludzkim głosem i liczne
wspomnienia dawnych kochanek. W nowym zbiorze opowiadań Harukiego
Murakamiego czytelnicy znajdą znane i lubiane motywy jego
twórczości: tęsknotę za tym, co minęło, rozważania o muzyce,
miłości oraz sensie życia. Autor wspomina lata studenckie, dawne
dziewczyny, fascynacje i niezwykłe przeżycia, do których ciągle
powraca myślami. Niezmiennie ważnym elementem w mikrokosmosie
Murakamiego pozostaje muzyka. W tym zbiorze staje się ona główną
bohaterką kilku opowieści.
W jednej z nich narrator rozważa, co by było, gdyby saksofonista
Charlie Parker dożył czasów bossa novy i nagrał płytę w tym stylu.
W innej jest mowa o Karnawale Schumanna, który był ulubionym
utworem narratora i pewnej tajemniczej kobiety. Muzyka ta jest
punktem wyjścia do rozważań na temat masek, które nosimy, i naszych
prawdziwych twarzy, kryjących się pod nimi.
Nowym elementem w jego twórczości jest poezja, którą znajdujemy w
dwóch z ośmiu opowiadań. Jedno jest historią spotkania z kobietą
piszącą wiersze o miłości w stylu klasycznej poezji japońskiej. W
innym pisarz umieścił swoje żartobliwe białe wiersze na temat
meczów baseballowych, opiewa w nich między innymi piękno
umięśnionych pośladków jednego z graczy.
Jak zawsze u Murakamiego humor miesza się ze smutkiem, realność z
nierealnością, a życie zaskakuje narratora ciągle nowymi
zagadkami.
|
